ਗ਼ਜ਼ਲ -ਹਰਦੇਵ ਗਰੇਵਾਲ
ਇਹ ਹਯਾਤੀ ਕਿਉਂ ਭਲਾਂ ਐਸੀ ਪਹੇਲੀ ਪਾ ਗਈ
ਹੱਲ ਕਰਦੇ ਓਸਨੂੰ ਯਾਰੋ ! ਤਰੇਲੀ ਆ ਗਈ
ਜਿਸ ਪੰਨੇ 'ਤੇ ਉੱਕਰੀ ਸੀ ਮੇਰੇ ਗ਼ਮ ਦੀ ਦਾਸਤਾਂ
ਓਸਦੇ ਮੱਥੇ 'ਤੇ ਵੀ ਯਾਰੋ ! ਤਰੇਲੀ ਆ ਗਈ
ਮੁੱਖ ਉਸਦਾ ਵੇਖ ਕੇ ਗ਼ਸ਼ ਖਾ ਗਿਆ ਪੁੰਨਿਆ ਦਾ ਚੰਨ
ਸੂਰਜੇ ਨੂੰ ਦਿਨ ਚੜ੍ਹੇ ਯਾਰੋ ! ਤਰੇਲੀ ਆ ਗਈ
ਦਿਲਜਲੇ ਦੀ ਤਾਨ 'ਚੋਂ ਕੁਛ ਨਿੱਕਲੀ ਐਸੀ ਸਦਾ
ਸਾਜ਼ ਦੇ ਹਰ ਤਾਰ ਨੂੰ ਯਾਰੋ ! ਤਰੇਲੀ ਆ ਗਈ
ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਦੇਖੀ ਅੱਜ ਉਹ ਬੇਗਾਨਗੀ
ਦਿਲ ਦੇ ਹਰ ਜਜ਼ਬਾਤ ਨੂੰ ਯਾਰੋ ! ਤਰੇਲੀ ਆ ਗਈ
ਜਦ ਨਮਕ ਦੀ ਜ਼ਾਤ ਨੂੰ ਮਰਹਮ ਸਮਝ ਕੇ ਲਾ ਲਿਆ
ਦਿਲ ਦੇ ਹਰ ਇਕ ਜ਼ਖ਼ਮ ਨੂੰ ਯਾਰੋ ! ਤਰੇਲੀ ਆ ਗਈ
ਓਸਦੀ ਜਲਵਾ-ਨੁਮਾਂਈ ਦਾ ਅਸਰ ਮੈਂ ਕੀ ਕਹਾਂ?
ਅੱਖ ਦੇ ਹਰ ਕੋਰ ਨੂੰ ਯਾਰੋ ! ਤਰੇਲੀ ਆ ਗਈ
ਮੇਰੇ ਮੱਥੇ ਤਾਂ ਜ਼ਰਾ ਭਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਤਿਉੜੀ ਕਿਤੇ
ਓਸਦੇ ਮੱਥੇ 'ਤੇ ਕਿਉਂ ਯਾਰੋ ! ਤਰੇਲੀ ਆ ਗਈ
ਹੌਸਲੇ 'ਹਰਦੇਵ' ਦੇ ਨਾ ਤੋੜ ਪਾਇਆ ਅਹਲੇ-ਗ਼ਮ
ਦਰਦ ਨੂੰ ਵੀ ਹਾਰ ਕੇ ਯਾਰੋ ! ਤਰੇਲੀ ਆ ਗਈ
................
No comments:
Post a Comment